Talking wine met...

William, tijdens je studie aan Oxford University was je vier jaar lang voorzitter van de Oxford University Wine Circle, 's werelds oudste wijnproefgroep in z'n soort. Wat is je mooiste herinnering of beste anekdote uit die tijd?

"De eerste ontmoeting met mijn vrouw is dan natuurlijk het eerste wat bij me opkomt. We hebben elkaar ontmoet op een van de eerste proeverijen die ik als voorzitter heb georganiseerd. Maar ik heb nog zoveel meer goede herinneringen. Zo herinner ik me nog goed dat ik wijnmakers Olivier Collin en Yves Gangloff voorafgaand aan een evenement rond mocht leiden in het historische centrum van Oxford. Daarna heb ik ze nog bij me thuis uitgenodigd voor het diner. Het was sowieso een geweldige kans om kennis te maken met 's werelds meest gevierde wijnen: de grote wijnen uit Bordeaux, cultproducenten uit Californië, de grote huizen uit de Champagne, maar ook kleinschalige wijnmakers uit de Bourgogne, de Rhône en Italië - we hebben echt alles geproefd!"

Je bent zelf ook wijnmaker, je maakt wijnen in zowel Californië als in de Bourgogne. Maken deze ervaringen je een betere wijnschrijver en recensent denk je?

Dat hoop ik natuurlijk wel. Voor mij was wijnmaken de beste leerschool voor kritisch proeven. Je leert uiteraard al veel door simpelweg veel te proeven; maar oefening baart pas kunst als er een corrigerend mechanisme is dat resulteert in betere prestaties. Voor mij is wijnmaken dat mechanisme, omdat beslissingen op basis van smaak consequenties hebben. Ik beschouw het maken van wijn - net als het kopen van wijn overigens - als een hele goede aanvulling op mijn baan bij The Wine Advocate, omdat ik steeds weer met de gevolgen van mijn fouten word geconfronteerd en daarvan leer.

Mag ik vragen wat voor jou de belangrijkste reden was om naar Frankrijk te verhuizen en in Beaune te gaan wonen? Ik neem aan dat het in ieder geval iets te maken heeft met het feit dat je parttime wijnmaker bent in dat gebied? Kun je ons ook iets vertellen over dat project?

Het is echt al heel lang mijn ambitie om fulltime in de Bourgogne te wonen. Ik heb het ontzettend druk met mijn werk, dus ik wilde al mijn proeverijen over het hele jaar spreiden, in plaats van ze in een paar maanden te proppen. Wat betreft het wijnmaken: dat is echt een heel kleinschalig project, nauwelijks genoeg voor mijn eigen consumptie, laat staan voor die van anderen... maar het is wel behoorlijk ambitieus. Ik werk met een paar prachtige percelen, beplant met oude massale selectie pinot noir stokken (en... morgen worden ze voor het eerst geplukt: 100 jaar oude aligoté-wijnstokken). De wijnbereiding is heel klassiek, zelfs ouderwets en ambachtelijk, met lange maceratie, handmatig mandpersen en lange élevage (meer dan twee jaar). Het idee is om, op termijn, serieuze wijnen van blijvende waarde te produceren en tot nu toe ben ik best tevreden met de resultaten. We zullen zien wat de toekomst in petto heeft voor dit avontuur!

Ik neem aan dat je bij je verhuizing naar Frankrijk wel je wijncollectie hebt laten meeverhuizen? 

Al een aantal jaar vóór de verhuizing kocht ik al wijnen in Frankrijk en die had ik opgeslagen bij vrienden. En sindsdien heb ik een paar autoladingen wijn overgebracht uit mijn kelder in het VK. Aangezien het grootste deel van mijn wijn in het Verenigd Koninkrijk een beetje te jong is om te drinken, heb ik niet echt veel haast. Brexit heeft de zaken wel iets ingewikkelder gemaakt, maar ik heb gelukkig niet zo veel te klagen.

Laten we het over de Bourgogne hebben. In een interview zei Louis-Michel Liger-Belair ooit, dat een grand cru zoals La Romanée "negentig procent droom en tien procent wijn" is, maar dan wel wijn van het hoogste niveau. Ben je het daarmee eens?

Ik denk dat dat zeker geldt voor de Grands Crus van de Côte d'Or. Voor de meeste consumenten - en ik durf te wedden ook voor de meeste journalisten - is het niet echt mogelijk om deze wijnen te proeven zonder onder de indruk te zijn, zo'n cultureel belang hebben ze. Hoewel ik er natuurlijk niet op uit ben om iemand de genoegens van de verbeelding te ontzeggen, heb ik een wat kritischere kijk op de appellatie-hiërarchie, waarvan ik denk dat deze in zekere zin ook bevestigend werkt. Zeker in de Côte d'Or komen de beste wijnen vooral van de beste locaties en ik denk dat veel van de andere wijnen veel beter zouden kunnen zijn dan ze nu zijn, als ze - van wijngaard tot aan de fles - met dezelfde zorg zouden worden overgoten als de Grands Crus. Maar goed, tenslotte is het aan mij om kritisch te proeven en rigoureus vraagtekens te blijven plaatsen bij alles wat als algemene kennis wordt aangenomen.

Een tijdje geleden schreef Noble Rot ‘De beste tijd voor Bourgogne is nu’. Wat zijn volgens jou de rijzende Bourgondische sterren, de jonge wijnmakers die we in de gaten moeten houden?

Er zijn zeker enkele jonge wijnmakers, van mijn leeftijd of zelfs jonger, die nu furore maken: ik zou mede-'89er Charles Lachaux aanwijzen als de belangrijkste van hen allemaal. Natuurlijk, hij heeft de mazzel om wijngaarden in de grootste appellaties te hebben, maar hij neemt ook de grootste risico's. Maar ik denk dat het net zo logisch is om te kijken naar de generatie geboren tussen, laten we zeggen 1970 en 1985, waar je veel producenten vindt van topniveau met bewezen en noemenswaardige ervaring en met nog veel jaargangen voor de boeg. Ik denk aan Jean-Marc Vincent in Santenay, Oliver Lamy in Saint-Aubin, Thomas Bouley in Volnay, Thierry Pillot in Chassagne-Montrachet, Loïc Dugat-Py in Gevrey-Chambertin. Allemaal producenten die echt goed bezig zijn en verantwoordelijk zijn voor de beste Bourgondische wijnen van dit moment.

Na een paar uitzonderlijk warme vintages wordt 2021 een behoorlijk contrastjaar. Wat zijn je voorspellingen voor de Bourgogne jaargang 2021?

2021 zal inderdaad een soort terugkeer worden naar een Bourgondische stijl die we al een tijdje niet meer hebben gezien. We hebben het over een oogst van eind september, die doorloopt tot oktober (voornamelijk voor witte wijnen); met over het algemeen vrij lage opbrengsten na een strenge voorjaarsvorst, een slechte bloei en een groeiseizoen dat onder intense druk heeft gestaan van ziekten. We zien vrij hoge appelzuurgehaltes in het fruit. Wat de stijl betreft, denk ik dat we de rode wijnen kunnen gaan vergelijken met jaren als 2013, 2008, 2001 en 1996 en dat er een grote kloof zal zijn tussen the best and the rest. In dit geval is the best zeker de moeite van het zoeken waard, vooral voor iedereen die nostalgische gevoelens koestert voor 'de Bourgogne uit het verleden'..

We kunnen er niet omheen dat het klimaat in de Bourgogne duidelijk aan het veranderen is. Hoe zie je de toekomst voor Bourgogne op lange termijn voor je? Gaan we over 50 jaar syrah of mourvèdre telen in Beaune, moeten wijnboeren op zoek gaan naar hoger gelegen locaties of zal het zo'n vaart niet lopen?

Ik denk dat we de mogelijkheden nog lang niet hebben uitgeput als het gaat om aanpassingen die in de wijnbouw kunnen worden gedaan in warmere, drogere jaren. In feite beginnen we nog maar net in te zien wat er allemaal mogelijk is. Wat wel belangrijk is hier, is om de begrippen klimaat en weer niet door elkaar te halen. 2021 wijst ons er weer op dat een koelere, latere oogst nog niet per se tot de geschiedenis behoort. En wat betreft die druivenrassen... als je bedenkt dat syrah in de Beaujolais (waar hiermee geexperimenteer wordt) pas een volle maand na gamay rijpt, verwacht ik nog niet dat dit ook in de Côte d'Or aangeplant gaat worden. Althans niet als een serieus alternatief... in ieder geval niet zolang ik leef.

Heb je nog insider-tips voor de beste restaurants rond Beaune (waar we wereldberoemde wijnmakers in het echt kunnen ontmoeten)?

Om er zo een paar te noemen... Ik kom graag bij La Goutte d'Or en Au Fil du Clos in Meursault; La Superb, Grotten Madeleine en Bissoh in Beaune; de Ferme de la Ruchotte in de heuvels bij Beaune; Beau Rivage in Allery-sur-Saône - en nog veel meer!

Ik heb me laten vertellen dat je een behoorlijk ervaren amateurkok bent. Wat zijn je favoriete gerechten om thuis te koken en welke wijnen drinken we daarbij?

Ik kook graag gerechten uit de klassieke Franse en Italiaanse keuken. Laatst hadden we bijvoorbeeld vol-au-vents van zwezerik en wilde paddestoelen gecombineerd met een Pouilly-Fuissé uit 1983 van Domaine Ferret en vanavond eten we pappardelle all'annatra met een oude Valpolicella van Quintarelli. Voor mij zijn dit soort klassieke gerechten het ultieme comfortfood en je vindt ze tegenwoordig niet meer zo makkelijk in restaurants.

Kan je ons meenemen op een virtuele rondleiding door je eigen wijnkelder? Liggen daar nog flessen die we daar misschien niet zo snel zouden verwachten?

Mijn persoonlijke kelder is ongeveer 40% Bourgogne, 20% Bordeaux, 15% Rhône, 10% Champagne en de rest is een zeer diverse mix van Italië, Spanje, Californië, de rest van Frankrijk, Duitsland en nog veel meer. Ik vermoed dat ik een van de beste collecties oudere Californische wijn in de Bourgogne heb. Enkele van de zeldzamere of meer eclectische flessen zijn magnums van 1981 Château Musar uit Libanon, de tweede vintage ooit geproduceerd van Rousseaus "Clos Saint-Jacques", de 1975 Poulsard van Overnoy (de geboortejaargang van Emmanuel Houillon), Château Pibarnon uit Bandol teruggaand tot de jaren '60, 1989 Coche-Dury "Les Rougeots" in magnum en allerlei andere dingen. Ik heb echt met heel veel liefde aan mijn verzameling gewerkt!

En als je één fles mocht kiezen: wat is de meest bijzondere fles in die collectie?

Dat is geen gemakkelijke vraag om te beantwoorden, en er zijn zoveel kanshebbers. Maar als ik echt maar één fles mag kiezen, denk ik dat mijn (enige!) fles La Tâche 1962 die titel zou moeten krijgen, aangezien deze wijn alles in zich heeft wat wijn zou moeten zijn.

Een vraag die altijd terugkomt in deze rubriek: Wat zijn je laatste "wijnontdekkingen"?

Ik heb Mosel Riesling helemaal herontdekt. Als student had ik daar al een bijzondere passie voor en deze zomer dronk ik een verbluffende Prüm Wehlener Sonnenhur Kabinett uit 1993 die me weer helemaal verliefd liet worden op deze stijl wijn. Na dertig jaar is het in wezen een droge wijn geworden, met nog maar 8% alcohol, maar wat een complexiteit en intensiteit! Dus daarna heb ik veel Willi Schaëfer en andere producenten gekocht die leeftijdswaardige Kabinett maken in een stijl die waarschijnlijk op termijn ook zulke resultaten zullen opleveren. De andere "ontdekking" van de laatste tijd is hoe goed sommige Bordeaux uit 2002 zich op fles heeft ontwikkeld. We dronken onlangs Haut Brion en Lynch Bages, en het was bijna een openbaring: ze waren nog wel tanninerijk en een wat aan de jonge kant én ze kregen bescheiden punten, dus dit kunnen zeker goede investeringen zijn.

Voor je werk heb je wijnmakers over de hele wereld bezocht. Is er één specifiek bezoek waar je de beste herinneringen aan hebt?

De meest bijzondere bezoeken zijn die aan geweldige producenten in minder bekend staande regio's of appellaties. Soms zijn dat producenten die nog nooit door de Engelstalige pers zijn bezocht en zeker nog nooit door hen zijn begrepen, als je begrijpt wat ik bedoel. Dit zijn mensen die al tientallen jaren geweldig werk doen. Dat moment waarop ze beseffen dat ze eindelijk erkend worden, ondanks de glazen plafonds van de appellatiehiërarchie, dat kan ik dan heel ontroerend vinden.

Kun je ons tot slot vertellen over je meest memorabele wijnmoment aller tijden?

Dat is nog zo’n moeilijke keuze! Het drinken van een fles Clos des Lambrays uit 1919, om mijn 30e verjaardag te vieren, is zeker een grote kanshebber. Ik heb een grote passie voor oude (maar niet bedorven(!) wijnen), en ik heb deze fles aan een paar goede vrienden geschonken na een sublieme La Tâche uit 1959. Ze lachten me uit en dachten dat hij kapot zou zijn; maar het bleek zo complex en nog vol leven, zelfs op 100-jarige leeftijd, dat het de La Tâche veruit overtrof. De kwaliteit verraste me niet helemaal, maar het was geweldig om te zien dat mijn vrienden zich realiseerden dat oude wijnen helemaal niet oud over hoeven te komen!