De geschiedenis van wijnen uit Duitsland
Duitsland heeft een roemruchte geschiedenis van wijnmaken die duizenden jaren teruggaat, beïnvloed door de Romeinen en gereguleerd door Karel de Grote in de 8e eeuw. In de 19e eeuw werden Duitse wijnen, vooral die uit de Moezel- en Rijnstreek, zeer gewaardeerd.
De rieslingdruif staat al sinds de 15e eeuw centraal in de wijnbouw. Hoewel wijngaarden ooit overvloedig aanwezig waren in Duitsland, werden ze geconfronteerd met uitdagingen door veranderende klimaten en concurrentie van bier en buitenlandse wijnen. Riesling beleefde echter een heropleving in de jaren 90 en werd de druivensoort in Duitsland met een marktaandeel van meer dan 60%. Deze opleving, die bekend staat als de "Riesling Renaissance", werd gedreven door een groeiende voorkeur voor kwaliteitswijnen.
De toevallige ontdekking van spätlese wijn in 1775 zorgde voor een nieuw hoofdstuk in de Duitse wijnbouw. De term "Kabinett" zou afkomstig zijn van monniken die hun wijnen opsloegen in een deel van hun kelder dat bekend staat als het kabinet.
Duitse Eiswein of ijswijn vindt zijn oorsprong in Dromersheim in 1830 toen bevroren druiven werden geperst om een aparte wijn te maken. Aanvankelijk werden deze druiven niet belangrijk gevonden vanwege hun kwaliteit, maar later werden ze in de winter geoogst om als veevoer te dienen. Verrassend genoeg veranderden deze druiven bij het persen in een zoet en smaakvol sap, wat leidde tot de ontdekking van ijswijn.
In 1872 werden de Europese wijngaarden verwoest door phylloxera, een plaag uit Noord-Amerika. De oplossing kwam door wijnstokken te enten op Amerikaanse onderstammen, maar dit leidde tot het verlies van veel inheemse druivensoorten. Vervolgens kreeg de Europese wijnbouw te maken met tegenslagen tijdens de wereldoorlogen, wat resulteerde in een afname van het wijnbouwareaal. Na de Eerste Wereldoorlog daalde de wereldwijde vraag naar wijn. Het duurde jaren om terug te keren. Bovendien werd Elzas-Lotharingen, Duitslands grootste wijngebied, in 1919 officieel onderdeel van Frankrijk. Het staat nu bekend om zijn voortreffelijke aromatische en kruidige witte wijnen.
Na de Tweede Wereldoorlog werd het Duitse Wijninstituut opgericht als "Deutsche Weinwerbung GmbH" (Duitse Wijnpromotie) met als missie het Duitse wijnbouwerfgoed nieuw leven in te blazen. Dankzij hun toewijding en harde werk kregen Duitse wijnen erkenning.
In 2001 overtrof wijn in Duitsland voor het eerst de populariteit van bier. Duitsers begonnen een groter deel van hun budget aan wijn te besteden dan aan bier.
De ingewikkelde en soms verwarrende etiketten op wijnflessen hebben het een uitdaging gemaakt om de juiste erkenning te krijgen. Bovendien zijn er nog steeds mensen die Duitse wijn in verband brengen met de kwaliteit van de lichtzoete wijnen uit de jaren 1970 en 1980. Steeds meer wijnliefhebbers beginnen echter de huidige kwaliteit van de wijnen te waarderen. Naarmate de perceptie verandert en zich ontwikkelt, krijgen Duitse wijnen de erkenning die ze echt verdienen.
Van de druivensoorten die in Duitsland verbouwd worden, springt de Spätburgunder - wereldwijd bekend als pinot noir - eruit als de meest verbouwde rode druif. Deze druif staat op de derde plaats wat betreft aanplant, na riesling en de consistent sterke Müller Thurgau druif.