Napa Valley: De turbulente geschiedenis van het prestigieuze wijngebied van Californië

Napa Valley: De turbulente geschiedenis van het prestigieuze wijngebied van Californië

Het was een van de grote schokgolven in de wijngeschiedenis die Steven Spurrier in 1976 teweegbracht met zijn nog steeds legendarische Judgement of Paris. Dit was de blinde proeverij waarbij twee wijnen uit Napa Valley zegevierden over wijnen uit Bordeaux en wijnen uir Bourgogne. Dit waren de Chardonnay uit 1973 van Chateau Montelena en de Cabernet Sauvignon uit 1973 van Stag's Leap Wine Cellars. De laatste had slechts 1,5 punt voorsprong in de categorie rode wijn. Maar dat was genoeg om de Grand Vin uit 1970 van Château Mouton Rothschild naar de tweede plaats te verdringen. En Chateau Montelena versloeg zelfs de Meursault Charmes 1973 van Domaine Roulot met 5,5 punten!

Dat was ongehoord! En een echte sensatie. Het resultaat: de wijnwereld likte zijn vingers af voor de Californische wijnen uit de Napa Valley. Voor velen was het wijnverhaal daar nog maar net begonnen. Wat natuurlijk een groot misverstand is. Of bullshit, zoals de Amerikanen graag zeggen. Want wijn bestaat daar al veel, veel langer dan sommige wijnkenners misschien denken. Laten we een reis door de geschiedenis maken.

Een wijnreis van Virginia naar Napa Valley

Er groeiden al druiven in de Napa Valley lang voordat de eerste kolonisten zich daar vestigden. Hoewel we hier eerlijk moeten zijn. In feite waren deze wilde druiven wijdverspreid in heel Noord-Amerika. En het waren niet de soorten vitis vinifera, waartoe bijna alle bekende druivenrassen behoren die we nu kennen, maar de twee soorten vitis labrusca en vitis rotundifolia. En dat is precies de kern van de zaak. Hoewel het allebei wijnstokken zijn, hebben ze nooit goede wijn gemaakt. Zelfs Thomas Jefferson, de derde president van de Verenigde Staten, moest dit beseffen toen hij, groot wijnliefhebber als hij was, de twee soorten aanplantte aan het begin van de 19e eeuw. En er grandioos mee faalde, terwijl hij wel heerlijke wijn produceerde van zijn wijngaard met vitis vinifera wijnstokken, die hij meebracht van zijn reizen door Europa.

Toegegeven, dit was niet in Napa Valley, maar in Virginia. Maar het is het bekendste voorbeeld van een wijnmaker die faalde met de oorspronkelijke druiven van Amerika. En ook het beste bewijs dat wijnstokken uit Europa ook in Noord-Amerika wijnen van goede kwaliteit konden produceren. En dat brengt ons voorgoed bij Napa Valley. Het is verbazingwekkend dat vitis vinifera wijnstokken als laatste werden aangeplant in dit deel van Californië. Hoewel ... nee, dat was het niet. Het gebied dat we nu kennen als Napa Valley behoorde toe aan de Indianen, die het het "land van overvloed" noemden. Want alles gedijde hier gewoon. Terwijl met name Spaanse missionarissen de aangrenzende regio's geleidelijk ontwikkelden en de eerste wijngaarden aanplantten voor hun eerlijke wijnen, was het de blanke kolonist George Yount die van de overheid land kreeg toegewezen in wat nu Napa Valley is - en die in 1839 de eerste wijnstokken plantte op deze uiterst vruchtbare grond. Om welke druivensoort ging het? Helaas is dat vandaag de dag niet meer bekend. Want de boerderij van Yount bestaat al lang niet meer. En hij verkocht zijn wijnen sowieso nooit commercieel, maar perste ze alleen voor eigen gebruik. Net als alle andere kolonisten die zich snel in het gebied vestigden vanwege de vruchtbare grond. Onder hen: John Patchett en Hamilton Walker Crabb. Ook zij experimenteerden met Europese wijnstokken op Amerikaanse bodem.

Napa Valley wordt een wijngebied

De Duitse immigrant Charles Krug wordt vaak genoemd als de oprichter van de eerste commerciële wijnmakerij in Napa Valley. Het wijnhuis van de Engelsman John Patchett bestond toen echter al twee jaar. Patchett was misschien wel de eerste, maar Krug was de meest succesvolle. Dankzij hem begonnen andere kolonisten ook commercieel wijn te verbouwen. De Schramsberg wijngaard werd bijvoorbeeld opgericht in 1862. En in 1876 richtten de broers Beringer Jacob en Frederick een wijnmakerij op die vandaag de dag nog steeds een van de grote iconen van Napa is. Net als Inglenook trouwens, dat in 1879 werd opgericht door de Finse kapitein Gustave Niebaum.

Deze eerste golf wijnpioniers maakte al snel naam met de kwaliteit van de wijnen die ze verkochten - en de wijnindustrie in Napa Valley groeide aanzienlijk. Terwijl de druifluis in Europa hectare na hectare aan wijngaarden verwoestte, begon in Napa Valley een soort goudkoorts voor wijnliefhebbers. Immigranten en rijke zakenlieden uit het nabijgelegen San Francisco waren er vast van overtuigd dat alleen Californische wijn binnenkort in staat zou zijn om de dorstige behoeften van Europa te bevredigen. Er ontstonden steeds meer wijnmakerijen. In 1880 waren er slechts 49 wijnmakerijen in Napa Valley - in 1886 waren dat er al 175!

Californië bezoekt Frankrijk voor het eerst

Californië bezoekt Frankrijk voor het eerst

En toen kwam de coup: in 1889 nodigden de Fransen Californische wijnboeren uit voor de wereldtentoonstelling in Parijs om daar hun wijnen te presenteren. Eerst en vooral: de wijnen uit Napa Valley. Nou, de uitnodiging was niet verrassend. Door de druifluisramp hadden de Fransen zelf nauwelijks nog goede kwaliteitswijnen. De wijnboeren uit Napa echter wel. De echte verrassing was dat hun wijnen niet alleen hoog werden geprezen door de gasten op de wereldtentoonstelling, maar dat ze ook de ene prijs na de andere wonnen in de traditionele competitie met Franse wijnen.

Op zijn laatst toen had men kunnen raden dat de wijnen uit Napa Valley veel in hun mars hadden. Maar voordat Californië kon uitgroeien tot een nieuwe ster van plezier in de wijnwereld, maakten natuurrampen en door de mens veroorzaakte catastrofes een abrupt einde aan de op handen zijnde wijntriomf.

De ene klap volgt op de andere

Ten eerste werd Napa Valley aan het eind van de 19e eeuw geteisterd door strenge vorst. Veel wijnstokken vroren dood. Alsof dat nog niet erg genoeg was, viel ook de druifluis de Californische wijngaarden aan. En toen, tijdens de eerste depressie in 1893, gingen veel wijnmakerijen failliet omdat niemand het zich kon veroorloven om wijn te kopen. En toen, op 18 april 1906, werd San Francisco getroffen door de nog steeds beruchte en catastrofale aardbeving, die zelfs in Napa Valley, slechts 100 kilometer verderop, enorme schade aanrichtte. Meer dan 11 miljoen liter wijn ging verloren in opslagplaatsen in heel Californië als gevolg van deze aardbeving!

Klap na klap. De Californische wijnindustrie kon gewoon niet van de grond komen. En toen werd in 1920 de Drooglegging in de Verenigde Staten ingevoerd! Bijna 14 jaar lang kwam de commerciële wijnbouw bijna volledig tot stilstand. Alleen hier en daar was het nog toegestaan om massaal wijn te maken. In plaats daarvan plantten steeds meer families wijnstokken voor eigen gebruik - handig gebruik makend van een maas in de wet. En de wijnmakerijen? Wel, de eigenaars bouwden ze vaak om tot boerderijen. Wijnstokken werden uitgerukt om bijvoorbeeld pruimen-, kersen- of notenbomen te planten. Het aantal wijnmakerijen slonk gestaag. Toen het Verbod uiteindelijk op 5 december 1933 eindigde, bestond nog maar een fractie van de bedrijven.

Napa Valley: de val en opkomst van een Californische wijnregio

Maar het werd nog erger. Want in de bijna 14 jaar van het Verbod was de smaak van Amerikanen voor wijn veranderd. Ze gaven nu de voorkeur aan eenvoudige (en zo goedkoop mogelijke) tafelwijnen en versterkte wijnen in de stijl van port en sherry of echt zoete wijnen. In 1935 was maar liefst 81 procent van alle wijnen uit Californië zoet! Deze nieuwe smaaktrend maakte van de Napa Valley een marginaal fenomeen. De meeste wijnmakerijen verhuisden naar de Central Valley, waar het warmer was - en waar zulke wijnen simpelweg beter geproduceerd konden worden. Het hielp niet dat John Daniel Jr. Inglenook nieuw leven inblies, Georges de Latour de later beroemde Beaulieu Vineyard oprichtte of de Mondavi familie de Charles Krug Winery kocht. Napa Valley was zo goed als afwezig in de wijnglazen van de Amerikanen. Tragisch!

Maar aan het einde van de jaren 1930 kwam er redding uit verschillende richtingen. Ten eerste voerden de twee professoren Albert J. Winkler en Maynard Amerine van de Universiteit van Californië in Davis bodem- en klimaatstudies uit in heel Californië om uit te zoeken welke regio het meest geschikt was voor welke druivensoort. Ze publiceerden hun bevindingen in 1944. Ze kwamen tot de conclusie dat de Napa Valley klimatologisch vergelijkbaar was met Bordeaux. Daarom raadden ze cabernet sauvignon aan voor deze regio. Volgens hen waren de koelere locaties in Napa Valley ook geschikt voor Chardonnay. Dit legde de basis voor de twee druiven die een sensatie zouden veroorzaken op het Oordeel van Parijs in 1976.

André Tchelistcheff en Napa Valley

Dat brengt ons bij de tweede Napa-redding. Want toen de drooglegging kwam, vertrokken de goede oenologen. Wie kan het ze kwalijk nemen? In dit gebied kwam de redding in 1937 in levende lijve. Het was toen dat de Russische oenoloog André Tchelistcheff, die eerder in Frankrijk had gewerkt, naar Napa Valley kwam en in dienst trad bij Georges de Latour en zijn Beaulieu Vineyard, waar hij 35 jaar als keldermeester zou werken - en veel latere wijnlegendes zou opleiden of uiteindelijk vormen. Zoals Joe Heitz bijvoorbeeld, die in 1961 zijn eigen wijnmakerij zou oprichten met zijn vrouw Alice. Tchelistcheff nam ook kort Miljenko "Mike" Grgich, de toekomstige keldermeester van Chateau Montelena, onder zijn hoede. Hij adviseerde ook de Californische wijnbouwpionier Agoston Haraszthy, die geschiedenis schreef met zijn Buena Vista Winery. Tchelistcheff adviseerde ook de toen nog jonge ondernemer Robert Mondavi.

André Tchelistcheff wordt vandaag de dag nog steeds beschouwd als de oenoloog van de eeuw die de kwaliteitswijnbouw terugbracht naar de Napa Valley. Dankzij hem en zijn reputatie vestigden zich in de jaren 1960 steeds meer getalenteerde wijnmakers in Napa Valley. Maar er gebeurde nog iets in deze naoorlogse periode. De smaak van Amerikanen veranderde opnieuw. Naarmate de welvaart toenam en vliegreizen goedkoper werden, was reizen naar Europa niet langer voorbehouden aan de elite, maar ook haalbaar voor de goed opgeleide middenklasse. Op deze reizen leerde deze sociale klasse ook de wijnen van de Oude Wereld kennen - en ervan houden. Ze keerden terug naar huis met nieuwe smaakindrukken en wilden thuis ook van zulke wijnen genieten. Droge en elegante wijnen? Dat kon in de Napa Valley! De nieuwe fantasievlucht begon!

Een andere enologische legende arriveert

Een andere enologische legende arriveert

De renaissance van de wijnbouw die in gang werd gezet door André Tchelistcheff trok een andere man aan die later een legende zou worden. Warren Winiarski. De jonge man met Poolse roots arriveerde in 1964 in Napa Valley. Daar overtuigde hij Lee Stewart om hem aan te nemen als leerling bij zijn wijnmakerij, Stewart's Souverain Cellars. In 1966 trad Winiarski in dienst bij Robert Mondavi als assistent-wijnmaker, waar hij ook André Tchelistcheff ontmoette, die zijn mentor werd. In 1970 kocht Winiarski vervolgens de eerste hectaren voor zijn eigen wijngaard. Stag's Leap Wine Cellars. Wat de cirkel weer rond maakt naar het beroemde Oordeel van Parijs.

In zekere zin was deze blinde proeverij in Parijs, die je kunt zien in een zeer vrij geïnterpreteerde versie in de film "Bottle Shock" of waarover je kunt lezen in een zeer historisch accurate versie in het boek "Judgment of Paris" van George M. Taber, eigenlijk zoiets als de geboorte van Napa wijn. Pas sinds deze gebeurtenis in 1976 worden de wijnen uit Napa Valley internationaal erkend. Daarvoor had de wijnwereld ze gewoon niet op de radar. Hartelijk dank, Steven Spurrier!

Sindsdien is Napa Valley favoriet in de glazen van wijnkenners over de hele wereld. Dat is niet in de laatste plaats te danken aan het feit dat echte iconen daar nu vandaan komen. Of het nu gaat om de Opus One van Robert Mondavi en Baron Philippe de Rothschild, "La Muse" van Pierre Seillan's Vérité Winery, de growths van Harlan Estate, Bryant, Shafer, Futo, Streaming Eagle of Bond en Promontory. De lijst met wijniconen zou bijna eindeloos kunnen worden. In feite is de lijst van grote wijnnamen hier zelfs langer dan die van Bordeaux! Het is dus de moeite waard om Napa Valley eens te bekijken. En meer dan eens!

Het verschil tussen de linker- en rechteroever van Bordeaux
 

Het verschil tussen de linker- en rechteroever van Bordeaux

Bekijk blog
10 dingen die je moet weten over Egon Müller
 

10 dingen die je moet weten over Egon Müller

Bekijk blog
Aan favorieten toegevoegd