De GlenAllachie dankt zijn naam aan de Gaelische woorden Gleann Aileachaidh, wat "Vallei van de Rotsen" betekent.
"Onze batches van 10 jaar oude Cask Strength zijn een representatie van waar we The GlenAllachie naartoe brengen," zegt Master Distiller Billy Walker. De negende editie van deze felbegeerde release is geen uitzondering en toont de rijkdom en complexiteit van onze honingachtige spirit na rijping in de beste eikenhouten vaten.
Geleid door 50 jaar ervaring en gedreven door zijn passie voor houtbeheer creëerde Billy Batch 9 met perfectie in gedachten. Deze mahoniekleurige malt is een blend van spirit uit Pedro Ximénez en Oloroso Sherry vaten, Rioja barriques en Amerikaanse Virgin Oak vaten met een medium toast en medium charring. Hij staat trots naast zijn voorgangers en biedt klassieke Sherry-tonen van luxueuze pure chocolade en gedroogd fruit, samen met zoete kruiden en rode bessen. Deze zeer gewaardeerde release wordt gepresenteerd op zijn natuurlijke vatsterkte van 58,1%.
PROEFNOTITIES
KLEUR: Intens mahonie.
NEUS: Barstensvol rijpe rode bessen, hazelnoten en heidehoning, met hints van boomgaardfruit, kaneelkruiden en gemberkoekjes.
SMAAK: Overvloedig aan pure chocolade, honingraat en gekarameliseerde Demerara-suiker, gevolgd door tonen van stroop, mokka en gember, met pruim en toffee in de afdronk.
Serge Valentin (88)
We had stopped at Batch 4, which we absolutely a-do-red (WF 88). To be honest, they've been using a plethora of different casks (PX, oloroso, virgin, Rioja – yep) but last time, it wasn't too noticeable. Rioja, can you imagine! Colour: amber. Nose: one almost gets the impression that all these more or less strange casks cancelled each other out a bit and have instead generated massive notes of artisanal chocolate and prunes. We're really in the territory of 105 or A'bunadh, or even old Mac 10 C/S, which is rather good news, right? With water: very nice fudge, caramel, chocolate, and praline. Mouth (neat): yes, very good, quite A'bunadh-like in a way. I know it's not too cool to mention other brands in a tasting note, but the thing is, I'm not a pro, I'm poorly brought up, and I do exactly as I please. Toffee. With water: it's really very good, with more pepper this time. There are also minuscule notes of fresh fruit, raspberries... Could it be the Rioja? Finish: long, powerful but balanced, curiously fresh. Comments: you know what the Italians say, there are two things you should never watch being made, mortadella and the law. Perhaps we could add certain malt whiskies to the list, caro mio. Score unchanged, no reason to change it, even if there's a little more fruitiness here.
