Leacock Madeira 1825
Zoals misschien al bekend is, en wat naar onze mening onlosmakelijk verbonden is met het wijnvak, zijn wij enorme fan van geschiedenis. Met deze fles Madeira, die we niet zo lang geleden hebben binnen gekregen, konden we de smaak van geschiedenis zelf ervaren.
Tijdens ons jaarlijkse etentje, was deze fles blind ingebracht. We vinden het altijd leuk om een blindproeverij te organiseren en allemaal een fles binnen een bepaald thema mee te nemen. Het thema van dit jaar: geen Frans, geen Spaans, geen Italiaans.
Behalve uiteraard deze waanzinnige wijn uit 1825, mochten we die avond ook genieten van een Portugese witte wijn uit de Douro, dronken we een schitterende Amerikaanse wijn van Amuse Bouche, en – mijn persoonlijke favoriet – een Australische Shiraz van Jim Barry. Hoewel deze drie wijnen waarschijnlijk veel mooier, complexer en gebalanceerd waren dan de Madeira, zal de wijn uit 1825 nooit meer vergeten worden.
Deze wijnen hebben we gekocht uit een indrukwekkende kelder met daarin rond de honderd flessen zeer oude Madeira. Het oudste exemplaar kwam uit 1795, maar die wordt bewaard voor een andere proeverij. De 1825 was de op-een-na-oudste.
Zoals verwacht, begon de wijn een beetje zurig met schilletjes van een Granny Smith, een sterke smaak, misschien zelfs een beetje medicinaal. Niemand van ons had ook maar door dat we een glas Madeira hadden, laat staan eentje uit 1825… behalve ik natuurlijk, ik was bovendien degene die de fles had ingebracht. Toch was voor mij de wijn veel beter dan ik had gedacht.
Vijf minuten. Dat was wat hij nodig had. Vijf minuten en het zure appelschillenrandje was weg, het medicinale werd getemperd, en daar was het, het fruit, de toffee, de rozijnen, alles wat een Madeira zo ongelooflijk mooi maakt. Hoewel deze wijn niet de winnaar van de avond is geworden, is dit wel de wijn waar we allemaal nog jaren over door zullen praten.
BOW 7.5
(Voor de ervaring, daarentegen: BOW 10)
Blog door Peter
