Ardbeg 13 Years Old M.Wigman They Inspired III Whisky Icons Roland Puhl 53.3% 2009


4.3 sterren - 4 professionele reviews
uitverkocht
buy with
Distileerderij Ardbeg
Bottelaar Michiel Wigman
Serie They Inspired III Whisky Icons
Gebotteld voor The Netherlands
Gedistilleerd op 10.2009
Gebotteld 02.2023
Land Schotland
Streek Islay
Leeftijd 13
Cask Type
Vatnummer
Alcohol percentage 53.3
Inhoud 0,70
Conditie Perfect
Etiket Perfect
Voorraad 0

Professionele reviews

Serge Valentin (92)

It says 210 bottles but that's a misprint. They've also quoted Roland Puhl (R.I.P.): 'a robust dram but excellent gulp', which, according to high-ranked persons who are very close to the bottlers, would make it clear that this was Ardbeg. Roland Puhl was the co-founder of the seminal whisky shop 'Malt Rarities' a.k.a. MARA, which in turn originated Limburg's very famous Whisky Fair 'where more whisky has flown than water in the nearby river Lahn' (but don't quote me). Roland was a formidable human being. Colour: white wine. Even the colour makes you think of 'beg. Nose: sublimely pure indeed, with massive iodine, chalk, seaweed, this funny coastal plant that we often find in Ardbeg, samphire, then oysters and these tarry ashes that leave little doubt indeed. Totally crystalline, our favourite style. With water: this is where white wines are kicking in, especially the most petroly rieslings. Plus the expected bandages, embrocations and ointments, although I wouldn't call it 'medicinal'. Mouth (neat): this famous feeling of having mistakenly wolved down the content of an ashtray around 4 in the morning, plus some mercurochrome, white pepper, green lemons (not lime) and just seawater. Also white currants. It's a blade. With water: geared towards ultra-tight, salty fino sherry. Finish: very long, still ultra-tight, never losing focus. Salted lemon juice, oysters, ashes etc in an aftertaste that would leave your mouth fresh as baby's, despite all the smoke and ashes. Comments: these are why we believe Ardbeg remains one of the grands crus of Scotch malt whisky. I'm sure Roland is happy.

Words of Whisky (90)

Nose: Rather gentle. Mature almost. It opens up on crisp notes of lemon and whiffs of tinned peaches, combined with chalk, petrol, bandaids, and nori. There’s an almost dry minerality here too. Lingering in the background are soft malty notes, like smoked barley husks, but also touches of dried grass and a sliver of iodine. Oh, and some sour beer too.
Taste: Medium viscosity. Hints of ashy embers, charred lemon peel, and white pepper, but also just a briny overall feel. A whisper of iodine accompanied by wood smoke, salty oysters, and hemp ropes.
Finish: Long and ashy with a few drops of seawater and lemon.

CONCLUSION
Very precise, very crisp, and very Ardbeg. A mature, balanced nose. The palate is livelier and more fitting of this single malt's age. And the finish is just very long and memorable. Although heavily-peated whisky will never become my preferred style, this was quite a treat.

BOW (92)

Titel: Het Ontrafelen van het Enigma van Secret Islay: M. Wigman They Inspired III Whisky Iconen Roland Puhl 53.3% ABV

Inleiding:
De wereld van whisky herbergt een schat aan uitdrukkingen die de verbeelding prikkelen en een blijvende indruk achterlaten bij connaisseurs. Onder deze raadselachtige aanbiedingen bevindt zich de Secret Islay, een niet nader genoemde 13 jaar oude Ardbeg whisky, gebotteld in februari 2023 door de befaamde Nederlandse onafhankelijke bottelaar Michiel Wigman. In dit artikel gaan we op reis om de aantrekkingskracht van deze uitzonderlijke whisky te onthullen en de inspiratie achter zijn creatie te verkennen.

De M. Wigman They Inspired III Whisky Iconen Roland Puhl 53.3% ABV:
De Secret Islay maakt deel uit van de gerenommeerde M. Wigman They Inspired III Whisky Iconen collectie, als eerbetoon aan de visie en vakmanschap van whisky icoon Roland Puhl. Met zorgvuldige aandacht voor detail is deze expressie gecreëerd, waarbij Michiel Wigman's expertise als onafhankelijke bottelaar tot uiting komt.

Proefnotities:
Terwijl we ons verdiepen in de proefnotities van Secret Islay, ontdekken we een complex en boeiend profiel dat de aantrekkingskracht van Islay whisky's belichaamt.

Geur:
Het aroma onthult een symfonie van rokerige tonen, die doen denken aan een met turf beladen kampvuur aan de kust. Rijk en krachtig vermengen hinten van maritieme invloed zich met ziltige zeenevel. Subtiele lagen van pure chocolade, getoast eikenhout en een vleugje vanille voegen diepte en complexiteit toe aan het boeket.

Smaak:
Op het gehemelte onthult Secret Islay een gedurfde en harmonieuze samensmelting van smaken. Intense turfrook omhult de smaakpapillen, vergezeld door een medley van geblakerd eikenhout en aardse ondertonen. Golven van gezouten karamel en toffee bieden een zoete tegenbalans voor de rokerige intensiteit. Bij elke slok verdiept de complexiteit zich en komen onderliggende hints van zwarte peper en specerijen naar voren.

Afdronk:
De afdronk is langdurig en blijvend, met een zweem van smeulende sintels en een zilte zeewind. Het samenspel van zoete en rokerige tonen blijft dansen op het gehemelte en nodigt uit tot overpeinzing en reflectie.

Conclusie:
Secret Islay, een opmerkelijke creatie van Michiel Wigman, biedt whiskyliefhebbers een prikkelende blik in de mysterieuze en geprezen wereld van Islay malt whisky's. Deze niet nader genoemde 13 jaar oude Ardbeg whisky toont de kunst van onafhankelijk bottelen en de toewijding van de Nederlandse

bottelaar om uitzonderlijke expressies te selecteren en te bottelen.

Met zijn betoverende rokerige aroma's, complexe smaken en langdurige afdronk belichaamt Secret Islay de essentie van het turfachtige karakter van Islay. Het is een eerbetoon aan het vakmanschap en de passie van Michiel Wigman, die met zorgvuldigheid deze uitzonderlijke expressie heeft gekozen en gebotteld.

Of het nu alleen genoten wordt of gedeeld met whiskyliefhebbers, Secret Islay nodigt je uit op een zintuiglijke reis vol intrige en ontdekking. Het is een testament aan de blijvende aantrekkingskracht van Islay whisky's en het vakmanschap van onafhankelijke bottelaars zoals Michiel Wigman, die blijven inspireren en fascineren met hun buitengewone creaties.

Malt Fascination (91)

This entire thing I’m doing (and many others with me) of whisky blogging is really fun, quite a bit of work and sometimes utterly confusing. Sometimes you try something that you expect everyone to love and it just falls flat. Sometimes it’s the other way around.

Some of these situations, but not many, can be attributed to shit samples that have been tainted in some way. Sometimes a whisky just takes more than a little 2cl sample to get through, or to make sense.

This is one of them.

I initially tried this after Michiel sent me a sample and I was not over the moon about it. Of course it was good, but not stellar. And stellar is something it had to be based on everyone else’s rave reviews. I chatted about this with GvB and he kindly gave me another sample, also stating how wrong I was. How he generally doesn’t care for Islay whiskies but bought two bottles of this and so on.

Oh, before I forget. It’s an Ardbeg whisky. It doesn’t say on the label, but this knowledge isn’t very hard to come by on the internet.

Of course, doing my due diligence, I tried it again, with the following result.

Sniff:
It’s quintessential Islay with lots of grass, seaweed, salinity, and pepper. Slightly ashy with a rather intense peatiness. If you’d imagine heavily peated Rosebank, this’d be it. There is soot and some oak shavings too.

Sip:
The palate is highly consistent with the nose, but packs a surprising punch. The notes of white pepper and harsh woody notes are amped up. Accompanied by apple, straw, salinity and brine. Also, quite intensely smoky, and quite intensely coastal. Charcoal, walnut shells and ash.

Swallow:
The finish is, again, consistent. Very clean, very smoky, very spirit driven. Lots of white pepper, lots of straw.

I really don’t get how I didn’t seem to understand this whisky at first. Especially since it’s the style of Islay whisky that I really enjoy but haven’t encountered for ages. The ‘heavily peated, slightly briny Lowlands’ stuff that this one has going on in oodles. This is what Islay whisky used to be all about in years long gone. Maybe I had forgotten? Maybe my palate took a sick day without telling me?

Anyway, of course it’s long gone, especially since Serge Valentin gave it 92 points. That means they fly off any shelf they’re on regardless of price. I


Aan favorieten toegevoegd