Whiskies van Glenlivet

DistilleerderijNaam Jaar l. SVA
Serge Valentin is een van de meest schrijvende whiskyliefhebbers en de voornaamste bron van whiskyrecensies. Serge gebruikt een schaal van 1-100 voor zijn beoordelingen.
GGR
Gal Granov wordt gezien als een van de actiefste van alle onafhankelijke whiskybloggers van dit moment, een rijzende ster in het whiskycircuit. Gal gebruikt een schaal van 1-100 voor zijn beoordelingen.
Other
BOW
Wij beoordelen de meeste whisky's zelf op een schaal van 1-100. Is er geen beoordeling, dan publiceren we scores van andere bekende whiskyrecensenten in deze kolom.
#
Aantal flessen in voorraad
Prijs (incl. BTW)
Glenlivet • 64 Years Old Gordon & MacPhail Private Collection Cask 1412 41% 1954 0,70 90 91 93 1 € 6.950,00 € 8.409,50
Glenlivet • 12 Years Old two-part label 40% NV 0,70 1 € 37,19 € 45,00

Glenlivet

Al sinds zijn oprichting heeft The Glenlivet het gepresteerd om nagenoeg continue operationeel te blijven, waarmee de distilleerderij is uitgegroeid tot een van de meest succesvolle distilleerderijen in de wereld. The Glenlivet Founders Reserve en The Glenlivet Nadurra Oloroso zijn een aantal voorbeelden van de meest geliefde edities uit de core-range van The Glenlivet, en met exclusieve edities zoals The Glenlivet Cellar Collection 1890 is deze distilleerderij zeer geliefd bij zowel beginnende whiskyliefhebbers als verzamelaars.

Het begon allemaal kort na de Excise Act van 1823, een overheidsbesluit dat was genomen door de Duke of Gordon. Hierdoor mochten whiskystokers enkel distilleren wanneer zij in het bezit waren van een vergunning. Na de invoer van de Excise Act verzochten talloze distillers om een vergunning. Eén van deze mensen was George Smith, wie een distilleerderij op een boerderij bezat in Upper Drumin, in de Livet Vallei vlakbij de rivier Glen. Om deze reden noemde Smith zijn distilleerderij “Glenlivet”. Het succes van deze distilleerderij bleef niet onopgemerkt in de nabije omgeving. Naar verluidt hadden sommige jaloerse concurrenten in het omringende gebied gedreigd om The Glenlivet distilleerderij in brand te steken, waardoor Smith gedwongen was om zichzelf te bewapenen tot zijn dood. Maar ondanks deze turbulentie presteerde Smith het om The Glenlivet succesvol te leiden, waarna hij zijn nalatenschap van het distilleren doorgaf aan zijn zoon John Gordon Smith.

John Gordon Smith richtte tevens een distilleerderij op in de buurt van het stadje Tomintoul, wat helaas niet zou uitgroeien tot een succes. George Smith kocht op zijn beurt de Delnabo distilleerderij, met als doel om de productiecapaciteit van zijn concern te verhogen. Smith hernoemde Delnabo tot “Cairngorn” en hield distilleerderij parallel aan The Glenlivet voor langere tijd operationeel. Echter konden de kosten die gemoeid waren met het onderhoud van twee distilleerderijen niet opwegen tegen baten, waardoor het steeds moeilijker werd om de steeds verder groeiende vraag naar Schotse whisky te beantwoorden. In samenwerking met zijn zoon John Gordon liet George Smith in 1858 een nieuwe locatie van The Glenlivet bouwen, vlakbij de Minmore Farm. De distilleerderijen in Cairngorn en Upper Drumin werden beiden gesloten en alle apparatuur werd verplaatst naar de gloednieuwe locatie van The Glenlivet, de distilleerderij zoals we die nu kennen.

George Smith overleed in 1871 en John Gordon zette de nalatenschap van zijn vader, The Glenlivet, succesvol voort. Maar ook The Glenlivet werd getroffen door tegenslag. Diverse andere distillers zagen de gelegenheid te profiteren van het weergaloze succes van The Glenlivet en brachten hun eigen whisky op de markt waarin de naam “Glenlivet” was verweven. John Gordon Smith liet het er niet bij zitten en spande een rechtszaak aan om het alleenrecht van de naam Glenlivet te claimen. Hierin was hij succesvol, tot op zekere hoogte. Smith kreeg het recht toegewezen om de naam The Glenlivet te gebruiken als merk, echter behielden andere distilleerderijen wel het recht om de naam “Glenlivet”, te gebruiken in aanvulling met een koppelteken. Dit resulteerde in distilleerderijen zoals “The Macallan-Glenlivet”.

The Glenlivet Distillery bleef lang onderdeel van de familie Smith. John Gordon Smith gaf de distilleerderij door aan zijn neefje George Smith Grant, wie zijn nalatenschap weer doorgaf aan zijn zoon Bill Smith Grant. Door de jaren heen fuseerde The Glenlivet met diverse distilleerderijen, zoals Glengrant en Longmorn. Drie jaar na het overlijden van Bill Smith Grant in 1975 werd The Glenlivet gekocht door de internationale organisatie Seagram Distillers PLC, wat op zijn beurt weer werd overgenomen door Pernod Ricard in 2000.

Een complimenterende factor van The Glenlivet is dat de distilleerderij volledig operationeel bleef tijdens de mondiale economische depressie van de jaren 1930, wat ongeveer een decennium geduurd heeft. The Glenlivet is alleen tijdens de Tweede Wereldoorlog voor een kortdurende periode gesloten geweest, wat in verhouding met andere distilleerderijen een ongelooflijke prestatie is! Bij The Glenlivet wordt momenteel gewerkt aan de verviervoudiging van de productiecapaciteit naar veertig miljoen liter pure alcohol per jaar, waarmee The Glenlivet de meest producerende distilleerderij in de wereld zal worden!

Lees meer
Glenlivet
Aan favorieten toegevoegd