St. Magdalene

Een van de meest bekende whisky’s uit de Schotse Highlands is St. Magdalene. Deze legendarische distilleerderij heeft sommige van de meest exclusieve single malt whisky’s geproduceerd, zoals de zeldzame en veelgevraagde St. Magdalene 23 Years Old Rare Malts Selection. St. Magdalene Single Malt Whisky is het beste te omschrijven aan de hand van zijn zoete smaken, tonen van citrus en het botanische karakter.

St. Magdalena is officieel opgericht als de Linlithgow distilleerderij, vernoemd naar de geboorteplaats van de distilleerderij. Sommige bronnen beweren dat het distilleren op de locatie van deze distilleerderij al in 1765 plaatsvond, echter is het wijselijk om deze verklaringen met een zekere dosis scepsis te benaderen. Het staat wel vast dat St. Magdalena is opgericht door Sebastian Henderson rond het einde van de 18e eeuw, op de locatie van een oud ziekenhuis dat werd geconverteerd tot een distilleerderij. In die tijd was de stad Linlithgow de thuisbasis van minstens vijf distilleerderijen en een bierbrouwerij, waarmee de stad een belangrijk epicentrum was voor de whiskyindustrie. In 1798 werd St. Magdalene overgenomen door Adam Dawson, wiens nazaten meer dan een eeuw aan het roer van de distilleerderij zouden blijven.

In 1834 werd St. Magdalene verplaatst naar een andere locatie naast de Union Canal, waarna de distilleerderij werd hernoemd tot St. Magdalene. Met deze nieuwe locatie had de distilleerderij de beschikking over een eigen steiger aan de haven van het kanaal, wat logistiek gezien dus heel gunstig was. Aan het einde van de 19e eeuw werd het familiebedrijf A & J Dawson opgericht, wat fuseerde met St. Magdalene. De distilleerderij werd gerenoveerd, gemoderniseerd en de productiecapaciteit uitgebreid. St. Magdalena was niet de enige florerende distilleerderij, de concurrentie met de rivaliserende Lowlands-distilleerderijen werd met de dag moeilijker en in 1912 verkocht Dawson de St. Magdalene distilleerderij uiteindelijk aan DCL (Diageo).

DCL presteerde het om St. Magdalene verder uit te breiden, de distilleerderij werd geüpgraded met de nieuwste technologieën waardoor de verouderde traditionele methoden zoals houtskool en stookolie werden vervangen. Maar zoals bij vele andere distilleerderijen dwong de economische recessie van het begin van de 20e eeuw St. Magdalene haar deuren te sluiten, waarna alleen de mouterijvloeren nog operationeel bleven. De productie werd hervat na de Tweede Wereldoorlog, maar in 1983 sloot St. Magdalene de deuren voorgoed.

Veel van de oude gebouwen van de distilleerderij zijn gerenoveerd en vervormd als cultureel erfgoed, en hebben een tweede leven gekregen als appartementen. Hiermee is het verleden van de St. Magdalene distilleerderij in ere hersteld en met succes voortgezet!