Deze week schokte Diageo de wereld met het nieuws dat zowel de Brora- als de Port Ellen-distilleerderij in 2020 weer operationeel zouden zijn, na een miljoeneninjectie in dit ‘project’, het opknappen van de stills en het upgraden van de distilleerderijen. Een bezoekerscentrum? We moeten er echter rekening mee houden dat zelfs onder dezelfde naam de whisky waarschijnlijk niet hetzelfde zal zijn. Dus de oude spullen zullen in prijs stijgen, terwijl de nieuwe spullen ... we zullen gewoon moeten afwachten.
Vroeger waren deze distilleerderijen niet voor niets gesloten. De whisky was gewoon niet zo goed. Na een lange rijping werden de rauwheid en gebreken weggepoetst en werden deze whisky's voortreffelijke drams. De meeste werden onbetaalbaar voor en sommige werden legendarisch, zoals de Rare Malts-editie uit 1977 (ook uitgebracht door Diageo). Deze whisky's werden ook achtereenvolgens uitgebracht voor de Diageo Special releases-serie. Ik ben dol op deze specials, sommige releases scoren hoog in de jaren 90 in internationale recensies.
Vorige maand bracht Diageo zijn specials voor dit jaar uit tijdens hun special releases evenement in Amsterdam en kreeg ik de kans om de Brora 2017 en de 2016 versie rug aan rug te proeven.
Vraag je je af wat mijn mening is over deze twee schitterende whisky's?
Brora 2016 Special Release 37 jaar oud 50,4%
Neus:
Geturfde tonen, dit is Brora! Ik hou van de maritieme noten in de neus, siltige tonen en veel oesters. Ik hou van oesters. Dit doet me denken aan de oesters die ik jaarlijks eet op het Feis Ile-festival bij de Lagavulin-stand ... deze pure liefde in een dram!
Smaak:
Oomph ... wauw! Dit laat het oesterfeest dansen in het mondgevoel, vermengd met wat likeurachtige en zilte tonen. Ik vind dit geweldig ... dit is waar wij Brora-fans zeker naar verlangen.
Afdronk:
Droge en zeer aanhoudende en kleine zoete oesterafdronk!
Balans:
Dit is zeker een zeer goed uitgebalanceerde dram en in complexiteit haalt het een hoge score binnen. Die oesters zijn gewoon top en dit maakt deze dram zo interessant. Die Brora's uit de jaren zeventig zijn gewoon uitzonderlijk!
Beoordeling 94/100
Laten we na deze heerlijke dram eens kijken wat de release van 2017 ons brengt.
Brora 2017 Special Release 34 jaar oud 51,9%
Neus:
Licht geturfde en bijna romige tinten. Het heeft wat fruitige smaken zoals abrikoos en bananen vermengd met wat butterscotch.
Smaak:
ik mis de ‘oomph’ -factor hier. Het is een beetje geturfd, vergezeld van wat gerstnoten. De eerder genoemde fruitnoten zijn aanwezig, maar niet zoveel als in de neus. Het zijn meer de typische bananen in bourbon-stijl.
Afdronk:
Een lange droppige afdronk, misschien meer als laurier?
Balans:
De balans is niet zoals verwacht, maar de afwerking is erg complex.
Beoordeling 92/100
De 2016 was zoveel meer Brora dan de release van dit jaar. Oké, het heeft een klein leeftijdsverschil, maar de algehele stijl is anders. Ik heb ze rug aan rug geproefd en ik kan alleen maar concluderen dat de algehele kwaliteit zoveel beter was in de speciale release van 2016. Ik hield van de oesters, de maritieme noten, de rauwe en robuustheid ... de geturfde tonen en alles waar Brora voor staat, zit erin. Dit is verreweg een winnaar, daar bestaat geen twijfel over. Niet dat de 2017 een slechte whisky is, helemaal niet. De 2017 is gewoon niet het Brora-profiel dat tranen in mijn ogen brengt omdat ik verlang naar meer. Het was meer een licht geturfde versie van een goede Clynelish!
Persoonlijk zou ik de oudere Brora's uit de jaren zeventig verkiezen boven dram uit het decennium daarna. Het decennium van de jaren zeventig was over het algemeen erg goed voor de Brora-distilleerderij. De stijl is heel anders, in tegenstelling tot alles wat je eerder hebt geproefd. Ik heb in mijn tijd nogal wat drams van de jaren 70 geproefd en ze onthullen allemaal hun superieure karakter van de productie. De prijzen voor deze zeldzame edelstenen zullen de komende jaren fors stijgen, daar bestaat geen twijfel over. Als je de kans hebt om er een te kopen, moet je dat doen! En als ik namens Diageo mag spreken; laten we Diageo een eerlijke kans geven om ons hun nieuwe releases van deze legendarische distilleerderijen te laten zien. Het is tenslotte slechts een kwestie van of je het lekker vindt of niet. Laat de drams voor zichzelf spreken en niet de vooroordelen van de media. Ik ben hier geen Uri Geller of waarzegster, maar ik geef de voorkeur aan betaalbare dram's voor de massa boven onbetaalbare releases voor de happy few.
Blog door Nils van Rijn
